De heren van 2NR zakten zonder al te veel verwachtingen af naar de Keiberg voor de moeder der derby’s. Zowat de helft van de ploeg stond na een drinkgelag op flanellen benen.

Zoals hier al te lezen stond, zorgde onze Voorzitter er Devroe-gewijs voor dat alle spelers netjes op tijd -ahum- onder de wol lagen. Meer nog, tijdens het Orchi-bacchanaal sprak hij zelfs de lichtjes benevelde woorden: “we gaan morgen winnen!!”. Ondergetekende lachte de Voorzitter net niet uit en nam in dank nog een volgend alcoholisch drankje aan…

Op het veld bleef het wachten op Daan, die dwars door alle wekkers en gsm’s heen sliep. Andy P, Jan R, de Voorzitter en ondergetekende moesten dus meteen vol aan de bak. De start was dan ook niet superieur. Ichtegem leek frisser, maar begon ook Keiberg-afwaarts. Durf & Win trotseerde de opkomende zon, maar kon een achterstand niet voorkomen: 10-6 aan de rust.

Tijdens de rust werden er vooral liters water gedronken, maar werd ook een tactisch plannetje gesmeed. De voorzitter zette na de pauze zijn beste beentje(s) voor en begon zowaar alle ballen te pakken. De alcohol verdoofde duidelijk zijn oude knoken en Koekelare kwam opnieuw in de wedstrijd. Daan concentreerde zich op de tweede worp en Andy mocht afwerken. Durf & Win kon zelfs enkele balletjes plukken op de eerste worp en daar maakte Andy gretig gebruik van. De trekworpen brachten Koekelare zelfs op voorsprong, waardoor de veer bij de tegenstand -onder impuls van de voorzitter & Jan- helemaal brak. Tot ieders verbazing hield D&W stand en won het verdiend met 12-19. Een heuse stunt, maar één vraag bleef toch door mijn hoofd spoken: overleefde de voorzitter ‘the day after’?

Tone Vannieuwkerke