Al sinds de geboorte van onze nobele sport, tot net voor de eeuwwisseling was Snellegem een club die de titels aan elkaar reeg! 14 keer vond de kampioenstitel en de Beker, van Eredivisie of 1e klasse zijn thuis in het heem van Snello.  

Van die oude glorie blijft er als hekkensluiter in 3e nationale weinig over. Vorige seizoenen kon Snellegem zich nog handhaven als middenmoot. De rode lantaarn moet het nu stellen met 18 punten op 36.
 

Onze eigen heren sluimeren, door wisselende resultaten in de subtop. Vorig seizoen liep het allemaal een stuk vlotter en dat was ook te zien in de resultaten.
 

Onze heren uit 3e starten weerom moeizaam aan de wedstrijd.  Noch verdedigend noch aanvallend kan Koekelare een vuist maken. Beide ploegen scoren wel regelmatig.

De foutenlast bij D&W zorgt er echter voor dat, halverwege de eerste helft, Koekelare op achtervolgen aangewezen is. 

Om de licht-geblesseerde  Bjorn Flameyn  te ontlasten, startte Janne Seynaeve op 2e worp en barrage. Janne is echter niet in supervorm en wordt tijdens de eerste time-out vervangen door Bram Vinckier.  Bjorn moet hierdoor wel  twee worpen voor zijn rekening nemen om het aanvallend vermogen te vergroten. De wissel mist zijn effect niet!

Traag maar zeker wordt de achterstand omgebogen en net voor het eindsignaal van de eerste helft komt Koekelare één puntje voor : 11-10.
 

In de tweede helft blijft onze verdediging nog te veel hangen. Snellegem kan op de eerste worp, te veel meters nemen en de gebrekkige balvastheid  bij Koekelare brengt MEZ opnieuw langszij.

Een paar knappe reddingen van Toon en Bram en een scheidsrechterlijke onduidelijkheid brengt D&W opnieuw in de wedstrijd. Door een reeks degelijke aanvallen van Bjorn en Kris, wordt in de slotfase van de wedstrijd, een kloof geslagen van vier punten. 
 

Snellegem kan in de laatste minuten nog doelpunt meegrissen maar het moeizame pleit is beslecht. Koekelare wint: 20-17!